Chroniczne 15 na plusie.

Tak. 

Tryb oszczędnościowy włączony na maksa.

Grzejemy jak Absorbery wracają z przedszkola. 

Pochłoną jaką parówę, dołożę sweterek na małe plecki, do papuci już się przyzwyczaiły i idę dopiero nawrzucać kociołowi, podniecić ogień i z dymem się puścić.

Dni z temperaturą na plusie odleciały w siną dal.

Malusio, bo tylko minus pięć.

Ale wystarczy.

W pokojach- naszym i suchej kuchni- po piętnaście bez grzania. W zimnym "różowym"- całe 10.

Nie jest to ziąb straszny - piszę o 15 nie 10- i tylko, gdy się siedzi bezczynnie, łapy dolne marzną. 

A tak- jaki wsiok siedzi i nic nie robi?

Dajmy na to wczoraj zapewne stanowiłam zabawny element krajobrazu paszowickiego dla przejeżdżających.

Musiałam pożyczyć dobra siekierę.

5 domów dalej.

Niosłam ją sobie przez wieś, przerzuciwszy przez ramię.

Taki mniej ponury Kosiarz....

Potem dałam czadu, bo nosiłam po dwie kostki słomy. 

Też wzdłuż ulicy. Tylko 3 domy dalej...

Dziś mam wrażenie, że mi krowa na plecach siedzi...:)

Oj, przydałby się masażyk, oj przydał...

Wczoraj, w ramach wigilii Andrzeja i wspominek jak to byłam kiedyś piękna i młoda, chlusnęłam sobie woskiem.

Co wyszło?

Klucz jak się patrzy, domowy, zacny 

ale wosk- nie wosk, tylko świeczki roztopione, a ja nie powinnam sobie już wróżyć i może dlatego...

Wyszła czarownica! Z cycem jak się patrzy.

Z interpretacją- tak sobie.. 

Do babek mnie nie ciągnie, bom cholernie hetero...

Jakieś wnioski?

Dziś przez wiatr obrzydliwie zimny, zgarnęłam psy na Bazaltową, bo w lesie mniej dokuczliwe zimno.

Runo w lasach przeorane przez dziki. 

U mnie w domu, a raczej na trawniku, a raczej na tym co z niego zostało też ślady buchtowania...

Olki i spółki.

Każdy ma takie buchtowisko na jakie sobie zasłużył.

Także i korytarze migracyjne.

Mam.

Mięciusie, podgrzewane.

Otulina na alupexie od grzejników.

A myszeczki i ryjówy pomykają jak szalone. Te ostatnie w dzień, nie certoląc się, że ktoś  może je dojrzeć.

Słonina wywieszona.

Pod wiatą, w kupie chrustu kręcił się jeż. 

Brat mój go widział.

Już wiem, kto pożerał jajko od jednej z kur, której niesienie w kurniku nie pasuje. 

Musi być hardkor, w dołku, za starymi dechami.

Baba - wypluwka i koń w Tupajowisku

Zasilaczyk się popsuł...temu lapku...

No i nie miałam jak napisać.

Dziś prawie nie napisałabym, bo się mi czopkowo zrobiło. 

Ale, co nie zabije to wzmocni, a idioci mają może trochę szczęścia, idiotki też, zwłaszcza te z motyką się na życie porywające, bezmyślne, popełniające błędy za które same nie płacą; baby bez głowy- nota bene może powinnam służyć za nowe wcielenie jakiegoś ducha, demona ziem paszowickich? Kto wie...

Na dodatek jakieś durne uparte to to i mżonkami jakimiś żyje, niedostosowane, normalnie wypluwka taka jakaś włochata. 

Wypluwki puchacza (cepl.sggw.pl)

Zjeść swoich kogutków nie chce, chce je wymienić na kurki, albo sprzedać. Durne to to...

Pojechała po pszenicę- przywiozła konia.

Chabetę taką, stała w stodole.

Brudna nieco, upstrzona słomą.

Kopyta twarde, dobre, oko trochę z bielmem, wada zgryzu...

Będzie dla Absorberów.

Pokochały od razu.

Wcześniej otarta z kurzu, odkurzaczem wystraszona, wyczesany ogon, grzywa...a właściwie jej szczątki. 

Absorber dosiada, bo Młoda za mała i się boi.

Młody nie uznaje ogłowia. Woli natural, a ja się nie boczę. Też bym wolała.

Czego bym nie wolała.
Ale moje marzenia to dupa blada i najlepiej jakbym je do tej dupy schowała.
Częściowo racja.
Sama muszę sobie zarobić na szczęście.
Na razie to niemożliwe, albo opcja druga- możliwe tylko baba dupa.

A konik poniżej:

Cóż poza tym, ładne koguty u kolegi rolnika widziałam

Kicia pomieszkuje w kurniku. Gada z myszami.

A ostatnio w pudle nieopodal "kocioła"

I tylko czasem lepiej mi się robi.
Zieleń działa kojąco....
;)

Baba... fasolowa?

Miałam- i nie tylko ja- zajęcie, które to kiedyś przypadało osobom starszym. 

Dziadkom, babciom, co by "zapracowali sobie" na chleb, bo do pługa już nie zaprzęgniesz, do lasu do drzew rąbania też, a wyłuskać groch czy fasolę może, a jakże.

Nie umęczy się przy tym aż tak, a robota będzie zrobiona.

Do gara będzie co włożyć, a i dziadek czy babka też korzystać ze strawy będą więc jasne jak... Szagma.

Absorbery nie starcy, ale łuskają

Mój Jaś....

Lubię łuskać Jaśka.

He he he...

Taki milusi w dotyku, w sumie cud taki, bo przecież z jednego nasionka wielka wijąca bestia powstaje z kilkunastoma strąkami, z dwoma nasionami co najmniej.

Dłubiąc tak w strąkach, patrząc na piętrzące się w kubełku odpadki, wspomniałam sobie o strączynach, potem o grochowinach, a stąd już blisko do baby grochowej.

Ostatnio na wierzchu leży "Bestiariusz słowiański", o którym już pisałam kiedyś więc jestem na bieżąco.

Baby grochowe, istoty demoniczne, odziane są w wysuszone pędy grochowin, a we włosach mają poutykane łubinowe badyle. Mieszkały w łanach łubinu, peluszki czy grochu. 

Nie były milusie, bo prześladowały śpiących żniwiarzy dusząc i podgryzając. Na dodatek baby grochowe często interesowały się niepilnowanymi dziećmi, które mogły porwać i zjeść.

Baby jagodowe z kolei, to demony leśne, związane jak sama nazwa wskazuje z jagodziskami. Groźne dla dzieci samotnie włóczących się po lasach. Za strój służyły im suknie z leśnych roślin, czasem we włosach miały wplecione zielsko. Zapewne wyglądały dość nieporządnie i nie budziły zaufania... Nota bene...mamy współcześnie chyba inne demony leśne, a raczej te bytujące na parkingach leśnych baby...paszczakowe.

Były też baby wodne - takie strasznie już przeterminowane rusałki. Podobno jak ich młodsze koleżanki pląsały nago w świetle księżyca, co było zapewne widokiem niezapomnianym.. 

Podobno były to dusze kobiet, które zginęły tragicznie lub najzwyczajniej w świecie- zachlały się na śmierć. 

Skąd w ogóle baba ?

W znaczeniu  słownika demonologii słowiańskiej to prasłowiański demon domowy lub ludowe określenie stracha, którego wizją najczęściej straszono dzieci.

Magiczne znaczenie stworzeń zaliczanych do bab i ich podobieństwo do starych kobiet wynikało z prostej przyczyny. Dawniej stare kobiety zdarzały się rzadko. Powiedzmy sobie szczerze, że głównie porody miały tutaj wpływ na ilość wiosen, jakie mogła sobie kobieta wywalczyć od Losu. 

Stara kobieta budziła z jednej strony szacunek, ale i lęk co zapewne miało wpływ na to, że wielu magicznym i demonicznym istotom nadawano postać starej kobiety. 

Oczywiście pomarszczonej i brzydkiej, jakby każda z kobitek na starość miała sobie zasłużyć na taki eksterier, kurdelebele....

Nebel

Nebel tu, Nebel tam.

A jak mawiała moja psorka od niemieckiego na studiach- tylko półmgła, bo bez rodzajnika.

Tupaja we mgle.

Garip swoje.

Ruda swoje.

Ma babsko siły co by kopać za myszuchami w polu. 

Dziś wracaliśmy po nią z Garipem, bo odeszłam całkiem daleko, a ta dalej ryła. 

Nie wkurzałam się. 

Jakaś taka dziś jestem wyciszona. 

A może stępiała?

Nawet rąbanie rozpałki mnie nie rozruszało. 

2 taczki.

Ale, wróćmy do mglistego łażenia.

I Nebel rammsteinowski.
Raczej nie o mgle.
Aaa...takie tam...

Połówka na głowę

Niedługo cieszyliśmy się zdrowiem.

Ten Mały od słowa "czemuuu?" znów walczy z infekcją. 

Dziś zległ przed czasem, utulony, z 38 stopniami z małym hakiem. 

Oby nie było to nic groźnego, bo już mnie to trochę jak babę z dowcipu zaczyna wqrwiać.

Za oknem nastała aura sprzyjająca łóżkomanii. 

W zależności od przychylności Losu- otrzymamy tors męski z dodatkami, książkę i wino lub gorączkę i gluta. Wersje mogą być różne, z glutowatym torsem włącznie.

Mgliście. 

Nastrojonam nostalgicznie. 

Klucz gęsi mignął za oknem w niebezpiecznie niskiej wysokości.

Dobrze, że drzewa rzadkie i niewysokie w pobliżu...

Wczoraj miałam z Tatą robótkę.

Taką maniunią.

Taką co ją niektórzy z palcem w nosie potrafią, szybciorem, w mig, w sekundę i w ogóle raz-raz wykonać, hrehre... :) 

Nam to zajęło godzinkę. Aż!

Połówka na głowę.

Cóż. Każdy ma taką połówkę na jaka sobie zasłużył, hehe.

Węgielek.

Tonka. 

Tonusia malusia ;)

Ja tam jestem zadowolona.

A co sobie przy tym upuściłam "nerw" i frustracji seksualnej to już moje ! :)

Na troszkę starczy.

Wągiel spiryciały, ze "złotem głupców", trochę zasiarczony w związku z tym. 

Mam nadzieję, że mi kotła nie zeżre ;)

Resztki i pies węglarza. Jakby zostało na dni parę, Garip by na nim spał, jak zwykle..;)

Zaduszkowato i ta Olka...

Wspominam, wspominam...

Bardziej wieczorem niż za dnia, bo..Absorbery.

Wspominam Ludzi, wspominam Psy, Chomiki, Myszka i szczurzycę Majkę.

Ech...

Piękny początek listopada.

17 stopni.

Słonecznie.

Ale, od Krainy Kartofla idzie zimne i mokre.

A przynajmniej mgliste.

Podobno...

Tydzień cały naprawiano kotłownię w Zespole Szkół, do którego należy absorberowe przedszkole, także miałam je na okrągło, bez przerwy na ciepłą kawę niemal.

Od jutra małe szczęścia w postaci czasu wolnego od słodkich wytworów mojego i nie tylko organizmu :)

Z resztą one też się cieszą, bo lubią przedszkole.

Kocham Olkę.

Normalnie przytuliłabym jak dwulatek chomika!

Nie wiem skąd wie kiedy mam wyjść z domu na podwórko, ale kiedy wystawię tylko nos lub stopę, już ją słyszę. 

Rozgadana, szybka (zadziera kiecę z piór i leci, a za nią reszta), potem to już tylko łazi, zagląda w oczy, jakby mogła to by łepek do kieszeni włożyła. 

Daje się głaskać choć bez wielkiej przesady.

Dziś jednak jej ciekawość i towarzyskość mnie zaskoczyła.

Nie wiem czy chciała dokładniej słyszeć jakie  wiązanki słów lecą przy montowaniu fotelików absorberowych, ale wlazła do bagażnika Foxiunia i chwilę w nim siedziała.

I weź tu zjedz taką, albo w łeb odrąb, bo już nie niesie...Eeeeee....!

Kochana Ola :)