Wietrzysko, latające dachówki i kasza owsiana

Nie jestem babą specjalnie lękliwą, ale jak tak wieje jak wczoraj i dziś to mam momenty, że czuję się niepewnie. 

Zwłaszcza jak obserwuję z okna czołgające się kury. Porywy wiatru silne, baby pierzaste przytrzymują kiece i łapami chwytają się mocno podłoża. 

Fox schowany do "garażu", może wyjadę rano...bo wkoło błotniście, ale przynajmniej może nie oberwie dachówką.

Dachówki spadły dwie.

Zmartwiłam się.

Ktoś mi powiedział, że "dwa tysiące reszty jest na dachu". 

I jest to spory plus!

Prąd raz jest, raz go nie ma.

Przerwy na tyle małe, że mogłam napalić w kotle. Przy braku prądu niestety- konserwujący ziąb.

Pogoda jak zwariowana kobieta.

Powieje, zmoczy, potem zarzuci tęczą i znów to samo.

Dziś pierwszy raz w życiu jadłam kaszę owsianą.

Ciekawe urozmaicenie.

Przypomina mi ryż brązowy.

Fajne, bo nie lubię mamałygi, a to mile się rozgryza, czuć osobne ziarna, nie pulpę.

Podobno przyspiesza metabolizm, ale o tym przeczytałam po tym jak ją zjadłam.

Jest wysokobiałkowa, ma sporo żelaza i magnezu, jest dobrym źródłem cynku, wapnia, wit. B1, B2 i kwasu foliowego.

Zbawiennie wpływa na jelita (sprzyja pożytecznej florze jelitowej),a poprzez zawartość beta-glukanów (rozpuszczalny błonnik) daje szybkie uczucie sytości oraz wspomaga wypróżnianie się.

I tu zaraz przypominam sobie zawołanie Absorbera:

- Mamoooo! Zrobiłem kupę!!! Z tyłka!

Kaszka owsiana

...z ulubionym sosem Absorbera- słodko- kwaśny plus zwłoki kurczaka

Pisząc mądrości o kaszy korzystałam ze strony http://www.lubiekasze.pl/

Narąbałam się, jarmark i cieszmy się cellulitem!

Nie zachwycał tegoroczny Jarmark Kaczawski.
Aura dołożyła swoje. Zimno, deszczowo.

Ludzików nie za wiele choć może przyszli po niedzielnym rosole...

Na stoiskach - miałam wrażenie sklonowancyh (ciasta wielkanocne przekładane pisankami jak to przed Wielkanocą), nic ciekawego.

Powiem tak. 

Zdawało się jakby wystawiający korzystali z materiałów z "china market". 

Owszem, podziwiam cierpliwość do zwijania bibułek i oblepiania ich wydmuszek, ale zabrakło mi zwyczajnych kraszanek, jajek zdobionych woskiem i farbowanych. 

Trochę dzierganek jajek i królików, ale bez większego wdzięku. 

A może ja byłam dziś nieteges?

Dwa stoiska z miodami, jedno ze swojskimi wyrobami. Nie brałam kasy, nic nie kupiłam. 

Obeszłam i wróciłam do domu.

Porządki, porządki....

Siatka do uszczelniania dokupiona choć- odpukać- koleżanki nie wyłażą, ale uszczelnię.

Jutro. 

Jak mnie glut nie zaleje.

Częściowo udało mi się go poskromić.

Ruch.

Seks też pomaga, należy jedynie wybrać pozycję niezagrażającą partnerowi, ale że posucha w temacie zostało rąbanie. 

Lipka w słabo wietrzonym pomieszczeniu zaczęła porastać nowym życiem więc wzięłam się. 

Lubię rąbać.

Wszystko pracuje, bo ramiona jeszcze nie tak mocne.

Po rąbaniu czuję brzuch i ręce.

Moja siłownia.

Za darmo :)

Dużo- nie dużo. Ale kot ufita jest :)

Kolejne perzowisko czeka przekopania.

Trawa na zasianie.

Wije się ocalonym wywijasem....

Mieszkaj na wsi i spróbuj się nudzić. 

Wiem...

Niektórzy potrafią.

Ja- nie.

Aaa! Cellulit.

Otóż.

Przeczytałam dziś prawdę oczywistą, że cała ta wojna kobiet o ciało wolne od cellulitu jest nakręcana przez koncerny farmaceutyczne i producentów kremów tudzież innych specyfików. Do tego wbijanie babom do głów, że to ich defekt, że muszą go zwalczać, że mogą, że należy.

A figa z makiem!

Oczywiście w świecie fotoszopa okazuje się, że nie każda go ma. 

Wyprasowane laski bez zmarszczek i pomarańczowej skórki. 

No właśnie. Dziś - prócz gazety wpadła mi reklamówka pewnej sieci obuwniczej z modelką, która maksymalnie razi moje uczucia estetyczne, a jest nią Anja Rubik. 

Na tymże folderze siedzi jak spracowana ... kobieta bardzo lekkich obyczajów, rozczochrana, obowiązkowe rozchylone usta (polipy w nosie ma czy co?)  do tego ręka w wymownej pozie smyrania się po kroczu...

No dajcie spokój. Buty i seks? Norma.

Wszystko lepiej się sprzedaje przez uchylone usta i wypięte cycki.

A przynajmniej przykuwa uwagę.

No tak.

I ja też się na to złapałam!

Taki ten nasz świat porąbany.

Z kwiatków gazetowych jeszcze taki na czasie. Przedświąteczny.

Jaja 3-ki (od kur z chowu klatkowego są najbezpieczniejsze, bo wiadomo co kura je.

Ta z ekologicznego nawet może pożreć kroplę oleju z ciągnika rolnika lub granulkę nawozu, która skazi jajo!

---------------------------

-------------

Patronem wpisu na dziś był:

 Till Lindemann z Rammstein, do którego słabość nie mija z wiekiem.... :)

Trzy kfiatki

Pierwszy

Aby móc nie musieć uiszczać podatku od posiadania psów, jako nierolniczka z opłacanym podatkiem rolnym, ale bez gospodarstwa, musiałabym przeżyć atak tsunami, komandosów (mrrr...) , spłynąć wraz z domem do Jawora i korytem Nysy Szalonej dalej lub spłonąć z doszczętem tak zwanym.

Summa summarum- nie mam prawa być zwolniona, bo nic przypadkowego, drenującego kieszeń mnie nie spotkało.

 Koniec kropka.

Drugi

Oberżnięte, zarżnięte osiki.
Ale budki dla ptasząt wiszą.


Trzeci

Mały facet z magnetofonem w nosie.

Kto nie kuma:

Aaaaa!
Zapomniałabym.
Wszyscy, którzy nie mają co robić w naPalmową niedzielę lub będą w okolicy-

Jak kto będzie w okolicy - kawa, herbata...;)

Poznajcie Piotrusia :). I pożegnajcie. Edycja z dziś.

No i się doczekałam.

Chyba w sumie ja, bo babsztyle wredne. 

Gonią, dziobią.

Miałam już akcję z zaganianiem do zagrody, bo pogoniły, aż biduraszek pod siatką przelazł. 

Potem o mało Garip go nie wciągnął, bo inne toto, jakby nie kura (nie białe, nie brązowe).

Spokojnie wskazałam drogę do wejścia. 

Piptoli jeszcze, taki jeszcze młokosik.

Wzrusza mnie.

Gdyby nie Absorbery pewnie trochę przesiedziałabym z nim.

Ciekawe ile potrwa adaptacja.

Póki co jest w środkowym pomieszczeniu, bo baby by go zeżarły z piórami chyba.

Jarzębaty, ale ze skokami jasnymi. 

Śmiem sądzić, że podobne geny ( w sensie rozszczepienia cech) co u moich Brunonków.

Z tym, że wszyscy bracia odziedziczyli po ojcu żółte skoki. 

Kupiłam od pana, od którego babole i Brunon.

Gościu obiecujący koguta i rozpałkę oczywiście wypchał się sam sianem.

Obiecanki- cacanki.

Ale- po kolei:

Zagląda do kurnika

To akurat Dora. Kura ulubiona Brunona po tym jak Olka poszła siedzieć.
Dora ma śmiałość do facetów.

- Ja tu dziobie sobie!

- Generalnie tutaj śpimy, gówniarzu ;)

Siedzi bidul w środkowym pomieszczeniu co miało być dla gąsek

Taki młokos wystraszony

Ogrodzenie wyplatam siatką, ale jak widać muszę obkopać i obłożyć kamieniami.

i wymienić siatkę zieloną plastikową na niewidoczna prawie metalową

Kot towarzyszący.
Jagoda.

Dziś niestety znalazłam tylko pióra.
Kuna, albo lis przedostała się do środkowego pomieszczenia.

Jeden dzień, a go polubiłam, może dlatego, ze taki biduraszek.
Dlatego tak mi się żal zrobiło jak już zobaczyłam, że go nie znajdę.

Zaś bez koguta, a Piotruś...w łańcuchu pokarmowym.

Tupaja gada do szafy, łazi po Wąwozie i ujarzmia kury

Schłodziło się powietrze, oj, schłodziło.
Na tyle co by krupą śnieżną z rana zarzucić.
Powiew jakiś mroźny, snadź Pani Zima jeszcze palcem pokiwała na nas.

W sobotę bezwietrznie, całkiem sporo na plusie. Słonko przygrzało.
Powstała zagroda dla kur. Choć sądząc po wyglądzie słupków- dla strusi raczej.

A i na pewno, bo oczka jednak okazały się za duże i musiałam "zakleić" je od dołu siatką. 

Baby się uspokoiły, ale nie Olka i jej córunie.

Te dziś przyłapałam jak z rozpędu brały wyższe komórki siatki nieokryte siatką a' la wolierowa.

Muszę postawić zasieki wyżej.

Grunt, że stoi.

Co prawda nogi się pode mną ugięły jak usłyszałam ostateczna kwotę do uregulowania dla panów.

Ekhmm....Przemilczę.

Poranek zimny, nie za bardzo miałam jak z Absorberostwem ruszyć, bo Młoda ma lekkiego gluta.

Przeczytałam parę stron WO i się uśmiałam.

Miedzy innymi dowiedziałam się, że aktualnie "jeśli chcesz być modna masz nie być modna- bez ekstrawagancji, bez szpanowania markami, nie bój się zniknąć w tłumie" jest na topie. 

Czyli- kolejna moda na normalny styl ubioru. 

Dostosowany do człowieka, do jego nastroju, Ale kufa odkrywcze! Pewnie już niebawem na wybiegach pojawią się anorektyczne (ale z napompowanym biustem i warami ) modelki ubrane w klasyki bez udziwnień w stylu koronkowe majty na bryczesach czy owijka foliowa w kolorze lila.

Zawsze miałam swój styl ubierania, choć były czasy, które mogę jedynie  opisać przytaczając słowa mojego Brata:

- Co młoda? Nie wiesz co założyć- czarny sweterek czy czarny sweterek?

Był to czas (durnej) fascynacji mrokiem. 

Do tego oczywiście depeche'owanie, potem Rammsteinowanie i reszta okołomroczniastych klimatów, których sztandarowym kolorem była czerń. 

Teraz, powiem szczerze toleruje tylko w przypadku bielizny, skarpetek i jednej ulubionej sukienki.

A tak to gama barw rozszerzona, styl raczej pośpieszno-roboczy. 

Najchętniej bojówki, jeansy, legginsy. Buty- mogłabym mieć tylko 3-4 pary. Głównie chodzę w butach trekingowych. Jak ciepło- ale za zimno na sandały- jakieś półbuty skórzane, sandały oczywiście też w stylu trekingowych, no i "buty wsioka" lub "buty do ogródka"- czyli crocsy. 

Ależ minimalistka ze mnie? Nie no jakieś tam z obcasem mam. 

Całą jedną parę. Zastanawiam się nad użyciem jak już mi trawnik nowy wzrośnie- przebiegną się w nich parę razy i go napowietrzę.

Aaa, w artykule autorka napisała: "Dziś funu ludziom dostarczają nie pokazy, ale targi mody".

Kufa! Rozumiem, że kobita też stoi po normalnej stronie mocy, ale mogłaby choć to fun w cudzysłów wziąć, bo czytać się już odechciewa. 

Pomijam te wszystkie "zagłosowania", "zawalczenia"  i inne kwiatki, ale wtrącanie wszędzie tych alienów językowych z FB rodem strasznie mnie drażni. 

Megi napisała już o tym co zobaczyła w Wąwozie Myśliborskim, co u mnie w zeszłą niedzielę.

Ja dziś, korzystając ze znacznej poprawy pogody "po parówach" czyli koło 14stej i ruszyłam z Absorberami trochę się przewietrzyć.

Fiołeczki

Wszędzie zroślaki i masa "nieużytecznych" drzew.
W końcu rezerwat.

Absorberostwo 

Miodunki

Barwinek z przylaszczką z lampą błyskową :)

Barwinek z przylaszczką bez lampy błyskowej :)

Łany barwinka w rezerwacie

Sponsorem mentalno -nastrojowym był Dexter Gordon

Jak dobić Tupaję.

Jestem jak to ciasto na racuchy.

Nieco przerośnięte. Wywala mnie poza miskę. 

Tyle mocy, tyle nadziei, a w sumie wygląda na to, że skrzydła obrąbane przy samej dupie. 

Komplikacje mojego żywota, uwikłania, zależności.

Nie wiem czy kiedykolwiek....

Wzięłam się ostatnio za siebie, bo filtry mi szwankują. 

W sumie od zawsze, ale ostatnio częściej.

Wyniki krwi w normie, no, może trochę niższe leukocyty niż należy, za to produkt końcowej filtracji krwi- lekko niepokojący, także szykuję się na usg.

Póki co galony wody i brzoza.

Sadzonki od Megi wysadzone- do ziemi, nie w powietrze, mam nadzieję, że się przyjmą. 

Kopię, grabię, palę. 

Wczoraj 25 taczek liści już bez kowali, biedronek i innego tałatajstwa sześcionogiego. 

I tak do końca nie wygrabione, bo jedno- niezbyt dokładna jestem, drugie- maja co dżdżownice powciągać. Bez przesady.

Dziś z racji mojej przymusowej wizyty w mieście zwanym Legnicą, 

Tato nakopał perzowi do tyłka, także może uda się w tym roku powiększyć areał warzywnika.

Dajcie spokój.

Tym wszystkim, którzy mi życzą powrotu do miasta już dziś najchętniej nakopałabym do rzyci.

Nota bene, ciekawe ile w tym wpisie padnie jeszcze określeń związanych z częścią ciała, gdzie plecy tracą swą szlachetną nazwę...?

Legnica sama w sobie jest może i ładna. 

Zabytków troszkę, historia, park.

Lezę do złodziei, przede mną katedra

Teatr im. H. Modrzejewskiej

Budynek teatru od strony bocznej, że tak powiem

Wracam, zaćmienie słońca w toku, idę w kierunku Kościoła Najświętszej Maryi Panny

Brama wjazdowa i piękny portal Zamku Piastowskiego

Zamek Piastowski, a przed nim Nepomucen

Poszłam coś uzgodnić w sprawie kosztów rachunku. 

Tylko się wpieniłam, powarczałam na babę, nic nie załatwiłam. 

Za to powrót miałam uatrakcyjniony, bo tu przegrzebali, tam zamknęli. 

W jednym momencie się zamotałam i poczułam, że jeszcze chwilę i chyba eksploduję. 

Szkoda by mi było tylko auta ojcowskiego. 

Umęczona, wpieniona, zmaltretowana kompleksowo.

Zmarnowałam benzynę, czas w piękny dzień, żeby nic nie załatwić, nawdychać smrodu, posłuchać hałasu, kłębić się między masą ludzi w kiblu galerii (tylko WC zaliczyłam). 

Napatrzeć jak wycieczki z gimnazjów ładują się z nauczycielkami do ww (galerii, nie kibli). 

Żenada.

Wracam do domu, opiekuna w postaci Dziadka,  zasmarkanej (znów) Absorberki, niezasmarkanego (jeszcze) Absorbera, pierzastych dziewczyn, stada Garipowo- Rudego, z przyczepką indywidualnie interesownych kocic.

Powłóczę tyłkiem, bo zmęczenie, bo - nie ważne, a ważne bardzo, ale nie napiszę- ale oddycham z ulgą. 

Cisza, błotko, słońce, mało ludzi, smród jeśli jakiś- oswojony.

Jestem w domu.

Tupaja kafar, gęsi i wkurw mały z finansowym podtekstem

Rozrastam się.

W barach.

Do tego mięciutkie jak kaczuszki dłonie nieco pokornieją za sprawą trzonka, nie mylić członka.

Od wideł, od łopaty, od szpadla.

Górka, a raczej dwie odeszły do lamusa.

Co prawda nie udało się całkiem wyrównać powierzchni- to zapewne zrobiłaby ładnie jakaś mała odmiana spychacza, ale nie jest źle.

Oczywiście pozbyłam się sporej populacji dżdżownic, za sprawą swoich koleżanek co się niosą.

Wyciągały bez skrupułów, rozdzierały na kawałki. 

Pożerały też zawartość mrowisk, pająki- w sumie wszystko co się ruszało.

A co się przy okazji na nie nawściekałam!

Baczyć co chwila musiałam, co by jednej czy drugiej- najczęściej Olka i jej córeczki- Perełka i Pepitka (przemianowana na Pepitę, bo zaraza z niej) łapy czy łba szpadlem nie oddzielić od tułowia. Pchały się pod nogi strasznie.

Absorbery wesołe i zakurzone. 

Brudne i szczęśliwe.

Piach, ziemia- ich królestwo.

No i pszenica. 

Przesypywanie.

Ulubione zajęcie Absorberki.

Nad głowami ruch....
Gęsi.
Kierunek- Słup, bo czasem lecą w inną stronę, na Mściwojów, gdzie również jest akwen, na którym mogą trochę "posiedzieć".

Miły dzionek, pracowity, ale tak lubię.

Nie muszę przynajmniej wieczorem rzucać się na karimatę.

Za to wkurw, bo bank cholerny odkredytowy podniósł mi opłatę za rachunek, którego używam tylko do spłaty kredytu, bo każdy przelew kosztuje, nawet wpłata na własne konto była przynajmniej kosztowna (zdaje się 3 wpłata w miesiącu na własne konto obciążona była prowizją!!!!). 

Całe 10,00 pln do tego oczywiście opłata za kartę, której nie używam, bo wolę inny bank, który mnie nie okrada. Na razie.

Cóż, ma się kosztowne reklamy z Kevinami to trzeba sobie jakoś odbić. Najlepiej na szarakach.

Wpienienie następne.

Idę jutro zapłacić podatek.

Przy okazji, jak to w marcu, czeka mnie opłata 2x 35,00 za psy.

Podatek od posiadania psa.

O ile jeszcze w mieście, gdzie istnieje problem psich kupsztali na trawnikach, służb je sprzątających, koszy na kupy czy worki do ich zbioru- to mogę zrozumieć. 

Ale na wsi?

Na dodatek, dawniej przynajmniej w ramach podatku mieliśmy z bani szczepienie przeciw wściekliźnie.

Teraz nie. 

Podatek, o który jak pytam na co idzie- sołtys wytrzeszcza gały i mówi, że nie wie.

On i inni rolnicy mają to w odbycie. 

A dlaczego? 

A dlatego, że jeśli posiadają do dwóch psów to podatku nie płacą.

Jakby pies rolnika i mój był innym gatunkiem.

No tak...zapomniałam. 

Przecież ja i rolnik też jesteśmy innymi gatunkami.

Krusiakami i Zusowcami.

Płać i płacz. 

Nierolniku jeden!

368 m n.p.m. - Bazaltowa- nic nie poradzę, że znowu!

Do znudzenia będę pisać o Bazaltowej chyba.

Może dlatego, że tyle w niej ciekawego?

Oczywiście nie dla wszystkich. 

Co ciekawego jest w łażeniu po "lesie" (dla mnie to żyzne buczyny i kwaśne dąbrowy), potykaniu się o kamolce (zieleńce, bazalty, łupki zieleńcowe....), słuchaniu wciąż tych samych ptaków, zaglądaniu tu i ówdzie czy aspekt wiosenny się pojawił czy też jeszcze nie. 

Były wulkan, z którego został tylko nek ( wzniesienie o stromym stoku, zbudowane z bardziej odpornych na erozję magm, które zakrzepły w kominie wulkanu) choć nie tak znany i pokaźny jak Ostrzyca Proboszczowicka czy Wilcza Góra. 

Wiosną wczesną i zimą widać ładnie kawałek z wychodnią skalną ze słupowymi spękaniami

Florystycznie jeszcze posucha.
Gdzieniegdzie zerkają oczkiem przylaszczki, ale sporadyczne

Za to teraz pięknie w oczy rzuca się Hedera.
Bardzo lubię!

Po drodze, zauważyłam, że cos jeszcze wlazło na drzewo. Nie jemioła, nie bluszcz.
Megi...?

 I tak lezę po tych kamolcach...

Zabieram część do domu.
Tak mam od czasów małoTupajowych.

Gapię się na niezmienny widok na Poischwitz i nie tylko

A wcześniej, łażę z Absorberami po okolicach Rezerwatu "Nad Groblą" , gdzie słonko zagląda już wszędzie, rozświetla niemal każdy zakątek dając początek nowemu życiu

Poduchy mszyste.
Uwielbiam.
Szkoda, że nie mogą rosnąć w domu.

Trochę się zawsze nagadam, pogłaszczemy też trochę....

Popatrzymy na drugie życie drzewa...

Na podwórku bezmiar roboty.

Zryte przez kurze bździągwy trawniki muszę zrekultywować. 

Może w następna sobotę powstanie wreszcie wybieg i będę mogła posiać trawę. 

Tylko jaką mieszankę- jeszcze nie wiem. Na podmakającym, żużlowatym, pod spodem glina...?

Jagoda ma w nosie i ją już nosi wiosennie.
Nie, nic z tych rzeczy- wysterylizowana, ale amba wiosenna jest zaraźliwa :)

Do rozplantowania górka, zgrabienie liści, przekopanie grządek.
A doba ma tylko 24 godziny!

Tak sobie ostatnio miziam glinę.
Dobrze miziało mi się, hre hre hre, pomrowa, ale mi nie wyszedł :))))
Ptaszek jakiś, trochę dziwny wyszedł

A ta kurka to jakby fermowa.
 Bezwybiegowa, smutna i strasznie pokiereszowana.