.

.

sobota, 30 kwietnia 2016

Pożyteczny bałagan ogrodowy

Ponadto, że latam to tu, to tam, podgrabiam, sieję, sadzę, wrzasnę, przytulę to obserwuję.
Jak zwykle oczy dookoła głowy.

I już wiem.
Zastanawiam się po co mi dwa budynki gospodarcze, za które bulę podatek niezły?
A one wiedzą.
Dom sobie tam znalazły.

Choćby nietoperze nawet.
Zapewne także, prócz rzeszy gryzoni, które przynajmniej przystankowo traktują te miejsca, to na strychach i w ścianach, pomiędzy kamieniami- tam, gdzie wykruszyła się zaprawa urzędują dzikie pszczołowate.
Wyglądają na porobnicowate, ale do ręki nie brałam, bo coś wkurwione były.
Stoi taka, gapi się, może chce swoją dupę opasłą wcisnąć w któryś zakamarek!
A won!

I tu do sedna sobie przechodzimy i tego, że stare domy, siedliska to miejsca potencjalnie bogate w gatunki. Mamy stare mury, z wykruszającą się zaprawą, mamy szachulce z gliną, w której sobie można dziurki i norki robić (znów błonkóweczki).

No- potencjalnie fajne lokum

Tu już zasiedlone
Mamy bałagan.
Okroopny bałagan, z rzuconymi gdzieś w kąt starymi dachówkami.
Piękne jaszczurowisko.
Choć u mnie już nie bardzo, bo się mi śliwki na potęgę gąszczu rozrastają.


Są kupy starych gałęzi, których nie chce się lub zapomina spalić z każdą wiosną czy jesienią. I tak trwa ona, a w niej zimują kolejne pokolenia jeży, drobnych bezkręgowców...

Są chaszcze, bzy nieprzycinane; do okien zaglądające.
Pfff! I cóż, ktoś powie. Ano.
Mam za to drozda, mam kapturkę i rudzika, mam dwie pary kosów.
Wielkie drzewa.
-"O, pani! Ale tych liści, nie lepiej wyciąć?"

Nie. Nie lepiej.
Mam cień, mniej wody w piwnicy, hre hre, i gniazda moich ukochanych szczygłów.

Są i u mnie chwasty.
Chwasty, które chołubię, doprowadzając do palety emocji wśród bliskich oraz obserwatorów.
To - dla trzmieli, to dla pokrzywników, pawików. Zostaw te trawy duże! Zawsze mi napójka łąkówka się trafia na nich! Zostaw! Bluszczyk kurdybanek! Zostaw!
Co z tego, że przekwitło. Nie! To dla ptaków. Makolągwy zalatują też.

Różnorodność.To przyroda lubi. To jest naturalne.

Co można robić, żeby przyciągnąć życie do ogrodu?
Pamiętać, że poza domkiem, który powiesimy dla błonkówek (chwalebne!), należy pamiętać, że sam domek nie jest powodem ku temu, żeby robaczek sobie u nas zamieszkał.
Musi mieć co źryć, mówiąc kolokwialnie. A tu przechodzimy do sedna- czyli bazy pokarmowej.
Jeśli ktoś się nakręci tematycznie, polecam pracę, o której już kiedyś pisałam tutaj, na temat roślin karmowych dla owadów.

Wszelkie kwiaty nektarowe są wabikiem dla motyli i błonkówek.
Mamy ładne kwiatki i do tego sporo życia brzęczącego wkoło.

Ogród żywy, to co tu mówić ogród bez chemii.
Nie ma chemii nieszkodzącej organizmom żywym.
(nam też, ale my to przecież rasa panująca więc może nam nie szkodzi, co?).

Jedną z czynności, które rodzą we mnie instynkt zabójcy osobników własnego gatunku są opryski. Te południowe, w pełnym słońcu, przy oblocie pszczół i innych owadów.
Noszsz, kufa!
Czy taki debil zwany człowiekiem, podobno myślącym nawet, nie jest w stanie pojąć, że zabija przy okazji tych, od których zależy czy zeżre to jabłko ze swojej "ekologicznej" jabłonki czy nie?
Nie, nie trafia.
Tak jak i nie trafia do imbecyli rolników (niestety sporo mam takich w okolicy) wyjeżdżających z opryskiwaczem w podobnych porach, przy kwitnącym rzepaku...

Różnorodność.
Co prawda nie zawsze tak do końca, bo mając w bliskim sąsiedztwie rodzinę szerszeni nie byłam zbyt zadowolona, ale... dzięki nim ilość owadów ogólnie się zmniejsza, bo szerszenie wytrawnymi łowcami są. Muchy, motyle niestety też.

Prócz dziur między kamieniami, które mogą zająć pszczołowate, w domu są też szczeliny u podmurza. Tam też czasem zahaczają się na dłużej matki trzmiele. Kolejny bonus.
A ja je wabię, bo utrzymuję kolejny "chwast".

Jasnota. Pilnowałam Taty, co by nie wyrżnął.

Jeśli ktoś może pozwolić sobie na mały akwenik, oczko wodne, to dodatek do zwiększenia atrakcyjności naszego łogródecka. Przylecą ważki, komary też, ale zalęgną się i te, które komarze larwy będą zjadać. Przyroda nie zna próżni.
Jeśli wody jest więcej, trawy nie kosimy jak popieprzeni na wysokość milimetra, to może nam jaka ropuszka czy żaba przywędruje. Że nie wspomnę, że szerokim echem się rozniesie po okolicy, gdzie można się napić;)

Schronienie, baza pokarmowa też ;) pod warunkiem, że dłużej poleży :)

Nie wiem cóż jeszcze dodać, bo ja mam tak, że patrzę na wszystko dość ogólnie.
Sens tego jest taki, że przestrzeń, w której żyję chcę dzielić z innymi stworzeniami, bo to daje mi radość. Oczywiście łatwo się w tym zakopać, co też czasem się dzieje, ale ogólnie jestem zadowolona z tego co mam wkoło na tej małej przestrzeni wkoło siebie.

Dosadzam, zostawiam resztki, staram się myśleć o innych stworach. Chemii nie stosuję, mimo pukań się w puste głowy co niektórych.
I to chyba najważniejsze.

Pachnica dębowa- od 2 lat zalatująca .. na podwórko :)







19 komentarzy:

  1. Jak zyc wsrod tylu robali? U mnie w domu nie maja nic do szukania, a jesli sie zapedza, maja pecha i niedlugie zycie przed soba. Bo ja bardzo lubie robaczki, ale nie pod tym samym deachem. :)

    OdpowiedzUsuń
  2. no właśnie... też napisałam ;-)
    różnorodność i czynienie dla niej miejsca jest dobre ze wszechmiar, i wszystkimi sposobami należy to czynić.
    Nie mam słów dla człowieków, co żądają oprysków dużych drzew- rozumiem, że może ich nie obchodzić, że giną inne owady i ptaki. Ale być tak tępym, żeby nie kojarzyć, że to, co szkodzi jednym żywym organizmom, szkodzi też innym? Być tak ograniczonym, żeby uważać, że opryski są lekarstwem na wszystko? (brak wody np.). Z drugiej strony- presja lobby chemicznego jest tak silna, że skutecznie pierze mózgi.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niestety społeczeństwo idiocieje. Drżę o losy przyrody czasem...

      Usuń
    2. Sprzedają nam promocyjną wersję ideologii, że różnorodność to jest dobra w społeczeństwie, a w przyrodzie to jednak tylko chemia.
      No i cóż, ludzie to kupują.

      Usuń
  3. Bałaganu mam zdecydowanie mniej, ale są też miejsca, których uporządkować nie wolno. Bo tu mieszkają jeże, tu taki ptak, tu inny. Niestety, "porządek" z ptakami robią sroki. Co rusz widzę kolorowe skorupki i wiem, na pewno wiem, czyja to sprawka. Tak, czy owak, bałagan masz nie tylko pożyteczny, ale i malowniczy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokłądnie.
      U mnie sroczyska nie są jeszcze plagą; gorzej z kotami, bo u sąsiadów około 10 plus moje 2.

      Usuń
  4. Pachnice mam, całe morze larw w rozlatującym sie pniu starej lipy. Pień ten stoi własnie po to. I wszystko inne też u nas w duzych ilościach. Ptaków liczba ogromna, a jakie trele. Mrowisk przybywa z każdym rokiem, roslin na pastwiskach też. Nawet zawilce sie pojawiły. Czekałam 16 lat. I są. Pozdrawiam Cie serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  5. Uwielbiam Twój blog. W zeszłym roku trafiłam do niego po wyguglaniu odchodów. Żaba do mnie przylazila i straszyła odchodami. ☺. Wspaniale piszesz o przyrodzie.

    OdpowiedzUsuń
  6. Sąsiedzi ostatnio zagonek truskawek sobie pryskali - mmm, na pewno pyszne będą ;) Trawniczek też musowo zawsze wystrzyżony. U mnie dla równowagi można by rzecz (na pierwszy rzut oka) burdel nie z tej ziemi. No ale to u nas jeżyk znowu drepcze po zimowym odpoczynku ;) A ja odkryłam że mam czosnaczek i żreć go będę :D

    OdpowiedzUsuń
  7. No tak... wszystko w temacie. Nie rozumiem i nigdy nie zrozumiem, po co i w imię czego?? moja sąsiadka poświęca pół soboty, pchając ciężką, warczącą i wiecznie się psującą kosiarkę po podwórku, gdzie łażą kaczki i kury... zamiast po prostu usiąść i odpocząć, nie mówiąc już o pogapieniu sią na chmury i kwitnące drzewa :(
    Na szczęście w naszym dość zapyziałym regionie nie spotyka się oprysków, no czasem tylko ktoś gnojowicę na pole wyleje... Ale wokół mnie wszystko sobie radośnie i pięknie zarasta.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zazdraszczam. U mnie niestety ziemie zasobne i herbicydem stojące. Ale może mnie zdmuchnie gdzie indziej kiedy, kto wie ;)

      Usuń
  8. To lubię u Ciebie. Natura, natura i luz... Lubię odwiedzać takie miejsca z dusza (nawet jesli tylko wirtualnie) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  9. Dokładnie. Też nie jestem w stanie pojąć człowieka. Wycina, przycina, pryska, lata z linijką i szkłem powiększającym, a póżniej marudzi, że tak się narobił. A przecież zdecydowanie łatwiej działać z naturą a nie przeciw niej.

    OdpowiedzUsuń
  10. Dzisiaj widziałam, jak sąsiad siał jakiś sztuczny nawóz na własny warzywnik. Może zresztą to nie był nawóz, tylko jakiś chwastobójca, nie wiem. W oborze krowy, w kurniku kury, więc czegoś tu nie rozumiem. Naturalny nawóz ma w zasięgu ręki, zresztą pryzma stoi i pewnie jest już dobrze przekompostowana.
    U mnie porządek wokół domu, reszta to rezerwat. Są jaszczurki w dachówkach, jeże, zaskrońce i padalce pod suchymi gałęziami i mnóstwo ptaków. Dosłownie wszędzie są gniazda - sierpówek, jaskółek, kopciuszków, dzwońców, kosów, wróbli i innych, których nie rozpoznaję. Czekam na nie cały rok!

    OdpowiedzUsuń
  11. Popieram każde Twoje słowo - ja też rzygam na widok polskich ogródków ze sterylnym trawnikiem i nieodłącznym rzędem tHuji - obraz degrengolady duszy polskiej! Pozdrawiam cały w pokrzywach,Hub.[Nieustraszony obrońca winorośli]

    OdpowiedzUsuń
  12. Poczytałam komentarze i zapomniałam co sama chciałam napisać... Ja z tych co to raczej na ławce nie usiedzi ciągle muszę gdzieś dłubać albo coś robić... Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  13. nie znam się tak jak Ty na różnego rodzaju maleńkich stworzonek ale... i u mnie ich nie brakuje :)
    pozdrawiam wiosennie :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Robalki to jedna rzecz. Druga to bioróżnorodność.
    Zassały mnie roślinki i z niedowierzaniem przecieram oczy. Bo okazuje się, że większość roślin to nasze leki. Choćby ta jasnota purpurowa którą prezentujesz.
    Popadłam w zachwyt, szaleństwo. Suszę, robię herbatki, maceraty olejowe, octy. Jeśli kto może niech zrywa kwiaty bzu, ubite w słoju wystawi do 40*c w ciepłe na godzinkę a potem suszy. Obłęd pysznościowy. Polecam :D

    OdpowiedzUsuń