Ola nie żyje.

I cóż, że miałam jakiś post śmieszny spłodzić.
I cóż. Nie uda się.

Wczoraj Olka, siedziała w jednym z pomieszczeń; widziałam, że coś jej jest, ale czasem im się zdarza. Gorszy dzień.
Już się poprawiła- pióra na kryzie jej zaczęły błyszczeć, nabrała ciałka...

Wieczorem nie znalazłam jej w kurniku.
Była w innym pomieszczeniu.Zawołałam ją na spanie. Poszła za mną z ociąganiem.
Nie chciała zostać w kurniku.
Już wtedy obawiałam się, że najgorsze nadchodzi.

Rano, znalazłam ją przy drzwiach kurnika.
Martwą.


Była kontaktowa, inteligentna i wygadana.
Jako jedyna kwoczyła już jako niespełna półroczna kurka.
Cudowny ptak, łagodny, dający się głaskać.
Ufny i mądry.

Znów się popłakałam.
Kolejna Strata w tym roku.
Co prawda mogłam się spodziewać, bo przecież "towarówki" żyją krótko.

Ola miała 2,5 roku.

Ola- z lewej; zdjęcie sprzed paru dni

Ola- mama

Ola pokazuje dzieciom, że kosiarki są użyteczne także dla kur ;)

Ola w foxie

Ola z córką, Perłą, która próbowała siąść na jajkach. Przeszło jej.

Oleńka...
III.2014- 4.IX. 2016 r.