Kangal vs anatolian część 1

No...to się zaczyna....Powiem tak- na swój użytek Europejczycy i Amerykanie stworzyli wzorzec rasy, nie za bardzo konsultując to z Turkami.
Wyszło coś na kształt tego, z czym mielibyśmy do czynienia w przypadku wrzucenia do jednego worka gończego polskiego i ogara i nazwania tego zlepka- polskim psem gończym na przykład.
Miast czystej krwi krzyżowali psy różnych ras, albo w typie,  malakli - czyli mastifa tureckiego, akbasha - białego psa pasterskiego oraz kangal. Wyszło, co wyszło....owczarek anatolijski, rasa, której w Turcji po prostu... nie ma.

Anatolian - wzorzec FCI nr 331,
KRAJ POCHODZENIA - Anatolia DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA 10.04.1989.
KLASYFIKACJA FCI: Grupa 2 Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie, rasy pokrewne. Sekcja 2. l Molosy, typ górski. Nie podlegają próbom pracy.

WRAŻENIE OGÓLNE: Duży, masywny pies do pilnowania stad. dużego formatu, mocnej postury, o szerokiej, mocnej głowie i gęstej podwójnej szacie. Potrafi poruszać się z bardzo dużą prędkością.
PROPORCJE CIAŁA: Długość trzewioczaszki powinna być trochę mniejsza niż długość mózgoczaszki.
GŁOWA:
MOZGOCZASZKA: Duża, jednak proporcjonalna w stosunku do tułowia, szeroka między uszami i lekko wysklepiona. Dorosłe samce powinny posiadać głowę szerszą niż suki. Stop słabo zaznaczony.
TRZEWIOCZASZKA: Oglądana z góry prawie prostokątna, lekko zwężająca się ku czubkowi nosa, tępy profil. Nos: Czarny, u psów czekoladowych - brązowo-wątrobiany.
Fafle: Lekko zwisające, czarne. Dolna krawędź górnej wargi nie powinna sięgać niżej niż dolna krawędź żuchwy.
Zgryz/Zęby: Mocne, dokładny zgryz nożycowy, równy i kompletny, rząd górnych siekaczy powinien ściśle zachodzić na dolne. W szczęce zęby powinny być ustawione pionowo. Uzębienie kompletne.
Oczy: W stosunku do wielkości głowy raczej małe, osadzone głęboko i szeroko: niewidoczna spojówka. Kolor złoty do ciemnobrązowego. Obwódki powiek czarne; z wyjątkiem psów o umaszczeniu brązowym.
Uszy: Średniej wielkości, trójkątne o zaokrąglonych końcach. Zwisając, płasko przylegają do boków czaszki, u psa podnieconego lekko uniesione.
SZYJA: Lekko wysklepiona, mocna, muskularna, średniej długości, raczej gruba, prawie bez podgardla.
TUŁÓW: Mocny, dobrze umięśniony, nigdy otłuszczony.
Górna linia: Horyzontalna, w stosunku do długości nóg raczej krótka. Partia lędźwiowa lekko wysklepiona.
Dolna linia: Brzuch dobrze podciągnięty.
Klatka piersiowa: Głęboko zachodząca aż do łokci, żebra dobrze wysklepione, ożebrowanie dostatecznie długie.
OGON: Długi, sięgający co najmniej do stawu skokowego, dość wysoko osadzony, w spoczynku zwisający i lekko zawinięty; w czasie podniecenia, szczególnie u psów, noszony wysoko i zawinięty ponad grzbietem.
KOŃCZYNY
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Łopatki: Dobrze umięśnione i skośne
Kończyny: Szeroko rozstawione, proporcjonalnej długości, proste, o mocnym kośćcu.
Łokcie: Ściśle przylegające do tułowia.
Śródręcze: Mocne, oglądane z boku lekko nachylone.
Łapy: Mocne, o dobrze wysklepionych palcach i krótkich pazurach.
KOŃCZYNY TYLNE: Mocne, jednak nie przesadnie umięśnione, oglądane z tyłu - proste i równoległe.
Podudzie: Długie.
Kolano: Dobrze katowany staw kolanowy.
CHÓD: W ruchu linia grzbietu, głowy i szyi wyraźnie pozioma, ruch równomierny i harmonijny, o długim wykroku kończyn. Pies powinien sprawiać wrażenie psa myśliwskiego na polowaniu. W czasie wolnej akcji dopuszczalny inochód. Zdecydowanie niepożądany jest ruch drobiący lub stepujący (hackney).
SZATA
WŁOS: Krótki lub półdługi, gęsty, o gęstym podszerstku. Ze względu na warunki klimatyczne możliwe duże różnice w długości włosa. Włos na szyi i łopatkach trochę dłuższy i grubszy. Zimą tendencja do dłuższej sierści. MAŚĆ: Dozwolone wszelkie umaszczenia.
WYMIARY CIAŁA:
WIELKOŚĆ: Psy: 74 do 81 cm w kłębie. Suki: 71 do 79 cm w kłębie.
Masa ciała: Dorosłe psy: 50 do 65 kg. suki: 40 do 55 kg .
WADY: Każde odstępstwo od przedstawionego wzorca należy uznać za wadę.
POWAŻNE WADY:
krótkonożność,
pies ociężały i powolny,
zbyt masywny,
zbyt lekko zbudowany,
charci,
płaska czaszka,
ruch stepujący (hackney), drobiący lub sztywny.
zbyt długa, wisząca szata.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
zbyt krótka kufa (jedna trzecia całej długości głowy),
szata zbyt krótka i zbyt miękka, brak podszerstka,
przodozgryz i tyłozgryz,
niezdolność do pilnowania stada.

UWAGA: Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.