W Tupajowisku bez zmian

Do postu o ziołach się zbieram.

Na prawdę.

Wierzcie mi jednak- nie jest łatwo.

Sezon trwa. Na wszystko, generalnie.

Obawiam się, że post powstanie w czasie, kiedy to nieprzebrane niże będą ciągnąć znad Skandynawii, spowijać nas, zakokoniać z książkami i herbatą.

Ale cóż- takie życie. Może się uda wcześniej. 

Na pewno nie będę się wymądrzać. Napiszę, jeśli już, to subiektywnie- w sensie doboru gatunków. Guru zielarskie żyjące to dr Różański. Z nieżyjących- ks. Klimuszko. Niegdyś rezydujący nieopodal Paszowic. 

Nie mam czasu ostatnio na nic poza perystaltyką i tzw. normalnym życiem.

Wszystkie dni są rozpisane. 

Przynajmniej do 21:00 kiedy to Absorbery tracą już moc baterii i padają.

Niestety. Po godzinie, z reguły, padam i ja.

Dziś lekki wyjątek.

Kicia wróciła po tygodniu.

Już traciłam nadzieję.

Co prawda, Gówniara, czasem uciekała z domu na 3-4 dni.

Nigdy na tydzień.

Wróciła wczoraj, zmięta jak stara skarpeta.

Bez obróżki.

Chuda.

Może ją kto gdzie zatrzasnął?

Dobrze, że jest.

Olce urosły ostrogi.

Jej koleżance...no właśnie od paru tygodni chyba koleżanko- koledze, jeszcze większe, ostrogi.

Atrybut kogutów.

Znać, że Titolong, mimo swojej natarczywości, podskoków, histerii małego gnojka, nie ma jednak autorytetu. Baby jaj dostają.

Tak, tylko te z ostrogami jaj nie znoszą.

Trudno.

Lubię te swoje pierzaste baby.

Ją- najbardziej.

Olka, Oluniaaaa. Kochana babeczka

Olka, w pierwszym roku, jako jedyna zakwoczyła. 11 odchowanych piskląt. Przy życiu (po nocnym ataku kuny) zostało 5; 2 kurki i 3 kogutki. Bracia znaleźli nowe domy. Perłą i Pepitka zostały ze mną

Patrząc na nie, na to jakie są, że każda ma swój charakter, ulubione jedzenie, myślę, jaką masą gówna są "ludzie", dla których zwierzę to tylko mięso, producent jaj, mleka. Nie. Nie nawrócę wszystkich na weganizm.

Chciałabym tylko, żeby ludzie zrozumieli wreszcie, że nie tylko oni czują. 

Że nie tylko im należy się szacunek, pomoc, ograniczenie cierpień. 

Wiecie jak duża jest podstawka pod piwo?

Pewnie, że wiecie.

Taką powierzchnię przeznacza się w chowie masowym przepiórek.

Kury miały kartkę A4.

One mają podstawkę.

Co dałabym temu "człowiekowi", który normę wyliczał?

Kulkę w łeb?

Dobrze, że są zwierzęta szczęśliwe. 

Moje kury pewnie mogłyby mieć lepiej, ale z czystym sumieniem zajadamy się ich jajkami. 

Mają u mnie dożywocie.

A odwdzięczają się, prócz jaj,  radosnym biegiem niczym  tłustodupne baby, z zakasaną kiecą, kiedy idę z paszą czy resztkami; pogadywaniem do mnie, kiedy jestem obok, dziobaniem po kapciach (w tym celuje Fifi- ma fajnie przekrzywiony na jeden bok grzebień). 

Chyba tylko Titol się nie odwdzięcza, ale jest taki ładny, że mu wybaczam. 

Wrednej małej Mendzie:)