Trochę beurlaubuję się....

Może mnie Pantera poprawi. Za tytuł.

Coś się zmieniło we mnie.
Być może to przejściowe.

Nie mam ochoty żyć wirtualnie.
Pochłania mnie realność.
Nie zawsze czasowo.
Po prostu mentalnie, psychicznie.

Wegetacja w natarciu wytycza prace, walkę z suszą, walkę o cukinie, o szczypior, ogórki.
Festiwal mięsa u najgorszego sortu- chinoli- doszedł do skutku.
Szkoda nerwów, szkoda łez.

Smutek mnie co jakiś czas potrząśnie. Bo sobie przypomnę o takim jednym, co mógł jeszcze żyć.
Są inne, oby im dobrze się żyło.

Olka miała kryzys.
Myślałam, że odejdzie. Pozbierała się jednak.
Dobrze.

Praca.
Słabo płatna, ale jest.
Trud życia, utrzymania.
Dajemy radę. Z pomocą. A jakże...

Absorbery z siłą czarnej dziury pochłaniają.
Dobrze.
Skrawki ogrodu- również.

Nie ma mnie w sieci prawie. Nie mam potrzeby.
Przepraszam tych, u których nie bywam.
Dziwnie się czuję, ale traktuję to jako czas przejściowy.

Zawieszenie, patrzenie w dal, myśli retrospektywne, mokre oczy, gonitwa za życiem, Kontemplowanie i wspomnienia. Nadzieja, być może jakiś powiew zmian. Nie wiem nic.

Jak mnie dopada to mam monotemat.
Taki.
Niech mówią co chcą.
Tęsknię.