Maligna

No i mamy znów wesoło.

Korzystam z chwili, kiedy jeszcze widzę na oczy, bo temperatura względnie niska (37,8). 

Ktoś spyta- a czemu ślęczy i pisze jak chora?

A bo i tak w łóżku nie leży, jak już Komuś dziś pisałam. 

Powinnam. Cóż z tego jeśli jest do zrobienia trochę, a Tato nie we wszystkim ogarnie.

Wczoraj padłam po południu; musiałam nazbierać nikłej mocy do smażenia naleśników, bo tylko na tyle było mnie stać przy 39. 

Drugi dzień konkursu recytatorskiego udało mi się wytrwać, choć repertuar niektórych gimnazjalistów dobił. 

Czy młodzież w tych czasach tylko o grobach żołnierskich, całopaleniu i pamiętnikach narkomańskich? 

Znaczy ... wszystko przede mną?

Rozwalają mnie pewne  teksty. 

"Zostaw to wiadro, nie myj tych schodów jak ledwo się ruszasz".

Wspaniałe.

Tylko, że schodów nikt nie umyje za mnie.

A syf z 2-3 dni jest trudniejszy do ogarnięcia niż jednodniowy.

A syf miałabym, do posprzątania. 

Jak się już poczuję lepiej. 

Więc po co to gadanie?

Bonus rozweselający nr dwa.

Czemu złapałam wirusa? 

A nie... to będzie konkurs.

Jak myślicie? Dlaczego zachorowałam tak na prawdę?

Dla ułatwienia dodam, że powinnam zjeść coś, co mnie natychmiast postawi na nogi.